اين هنر در اكثر نقاط روستايي ايران، خصوصا در مناطق نزديك به دريا و رودخانه رواج دارد، زيرا ماده اوليه ي حصيربافي را گياهان خودرو حاشيه ي مرداب و رودخانه ها تشكيل مي دهند. در بسياري از مناطق نيز از ساقه ي گندم، جو وبرنج براي بافت حصير استفاده مي شود. شيوه ي كار به اين صورت است كه ابتدا ساقه هاي مناسب و هماهنگ از نظر قطر را جدا كرده و در آب خيس مي كنند. سپس سه تا پنج ساقه را در كنار يكديگر قرارداده و به كمك ساقه ي ديگري كه به دور آن پيچيده مي شود آن را به هم ميبافند و اشيايي همچون زنبيل، كيف، جاي نان با ميوه، زيرانداز، ديواركوب و ... توليد مي نمايند. گاه بسته به سفارش حصير را رنگ آميزي نموده و به كار ميبرند.
مشخصات فنی |
ابعاد |
25x25x9 سانتیمتر |
وزن |
110 گرم |
جنس |
حصیر |
تکنیک ساخت و تزئین |
حصیر بافی |
درپوش |
ندارد |
دسته |
ندارد |
استان تولید |
هرمزگان |
محل تولید |
میناب |
|